เป็นไง มาไง

 

 

ความจริงก็กะว่าจะเขียน space มานานแล้วแต่โอกาสไม่ได้สักที

ก็เพราะว่า com ที่ใช้ต่อ Internet ที่บ้านเป็นกรรมสิทธิ์ของน้องสาว (ทั้งที่ค่า com ก็ชั้นซื้อ ค่า net ก็พ่อจ่าย)

เฮอะๆ แต่ยังไงก็เป็นน้องคนเล็กอ่ะนะ ยอมๆ ไปเหอะ

 

วันไหนที่น้องไม่เล่นก็ไม่มีเรื่องจะเขียน แต่พอมีเรื่องจะเขียนก็ com ไม่ว่าง

เมื่อวานพอดีเป็นวันที่ com ว่างแล้วก็มีเรื่องอยากเขียนพอดี

 

ดังนั้นกว่าจะอัพครั้งหน้าอาจจะนานหน่อย

แต่วางแผนไว้ว่าถ้าได้ซื้อ notebook ใหม่แล้วก็จะไปซื้อ ADSL wireless มาติด แล้วก็คงจะได้อัพมากขึ้นล่ะนะ

 

กะว่าจะอัพย้อนหลังด้วย แต่ก็เป็นแค่แผนล่ะนะ รอไปก่อนแล้วกันนะ

วันเกิดแสนสนุก : จู่ๆ ก็ได้ไปเที่ยวอยุธยา

 

 

วันเกิดแสนสนุก  

ตอน จู่ๆ ก็ได้ไปเที่ยวอยุธยา

 

วันนี้วันเกิดตอนแรกก็เป็นวันเกิดแสนสุข ธรรมดาทั่วไป 

แต่เช้ามีคนอวยพรวันเกิดมากมาย ถึงแม้จะต้องไปทำงานแต่ case ก็เรื่อยๆ ไม่มีเรื่องด่วนอะไร (ช่างเป็นวันเกิดที่สงบสุขเสียนี่กระไร ☺ )

 

พี่เต่าชวนไปฉลองวันเกิดยิกๆ มา 2-3 วันแล้ว ตอนแรกก็คิดจะไปอ่ะนะ เพราะว่าที่บ้านก็ไม่ได้ไปไหน แต่ว่าวันเกิดก็อยากอยู่กับที่บ้านมากกว่า ประกอบกับง่วงนอนอยู่ ก็เลยบอกพี่เต่าไปว่าวันนี้ขอกลับบ้านแล้วกันนะ

 

แต่ก่อนกลับเนื่องด้วยเตื้อยจะไปเที่ยวเชียงใหม่-แม่ฮ่องสอน ตอนเสาร์อาทิตย์ ก็เลยมีภารกิจจะต้องไปส่งเตื้อยก่อนกลับบ้านกัน

 

ภารกิจของพังเต่า วันนี้ประกอบด้วย

1. ไปร้านปิ๋มเพื่อรับบราวนี่วันเกิดน้องพีท(วันที่ 1 ธันวา) 

2. ไปรับปันเพื่อนเตื้อยที่บ้าน

3. พาเตื้อยและปันไปส่งที่สถานีรถไฟบางซื่อ

 

ภารกิจแรก สำเร็จไปด้วยดี ถึงแม้ว่าคุณคนที่ไปหยิบบราวนี่จะช้าไปบ้างแต่ก็ไม่มีปัญหาเกิดขึ้น

 

ภารกิจที่สอง ขับออกมาทางซอยอารีย์ รถติดมากๆ นอกแล้วก็ไปรถติดที่แยกอยู่อีกน๊าน นาน 🐌 ด้วยใจระทึกว่าจะไปทันหรือเปล่า ระหว่างไปก็มีแต่คนโทรมาหาเตื้อย (คนของประชาชนจริงๆ) ตอนที่ไม่ว่างนี่โทรมากันจัง บ้านปันอยู่ซอย 12 ขับๆ ไป ซอย 6 .... เอ๋! ทำไปซอย 14 โผล่มาแล้วล่ะ เลยล่ะสิทีนี้ เสียเวลากลับรถอีก ไม่เป็นไรยังพอมีเวลา....

เข้ามาในซอยแล้วบ้านปันอยู่ไหนล่ะนี่ อยู่ในซอยยังหลงทางได้ เพราะเตื้อยจำบ้านปันผิดว่าอยู่ต้นๆ ซอย แต่ความจริงมันอยู่ลึกกว่านั้น ก็เลยเสียเวลาหลงทางไปซะอีก

ภารกิจที่สองก็สำเร็จเรียบร้อยแต่เราจะเหลือเวลาพอสำหรับภารกิจที่ 3 ไหมเนี่ย 

 

ภารกิจที่สาม ตอนนี้ก็ 18:15 แล้ว รถไฟออก 18:20 จะไปทันไหมเนี่ย ระหว่างทางเตื้อยก็พยายามให้พี่เต่าขับปาด (แต่พี่เต่าก็เป็นพี่เต่า ไม่สามารถปาดได้หรอกนะคะ) รถไฟก็อยู่ที่สถานีแล้วทำไงดี !?!?! ในที่สุดก็พ้นแยกมาได้ กำลังจะถึงอยู่แล้วเชียว แต่ว่ารถไฟก็ออกไปซะแล้ว

ภารกิจที่สามก็ไม่ประสบความสำเร็จ ช้าไปแค่สองสามนาทีเอง

 

เอาไงล่ะทีนี้ เตื้อยบอกว่าจะขับรถไปดักที่ดอนเมือง (ระหว่างการขับรถไปบางซื่อ น้องพีทคอยให้ความช่วยเหลือ ถามข้อมูล และพยายามให้หยุดรถไฟไว้ให้นานที่สุด) แต่พี่เต่าคงขับไปไม่ทันอ่ะนะ เตื้อยก็เลยเปลี่ยนมาขับแทน  

 

ภารกิจแก้ตัว : ขับรถไปดอนเมืองให้ทันรถไฟ

ทั้งๆ ที่รถมากมาย แต่ด้วยฝีมือการขับรถของเตื้อย และด้วยวิธีการขับที่คันอื่นคงด่าไปบ้าง (ปกติเตื้อยไม่ได้ขับรถแย่ขนาดนี้นะคะ) เราก็ไปถึงดอนเมืองเกือบทัน (อีกแล้ว) โดยตอนที่รถไฟออกจากสถานีดอนเมือง เราอยู่บนโทเวย์ใกล้ทางลงพอดี ระหว่างทางทั้งสองฝ่ายยังคงสื่อสารกันตลอดเพื่อรับทราบสถานการณ์

 

+++จุดตัดสินใจ+++

วิเคราะห์สถานการณ์ : จะทำอย่างไรดี สถานการณ์ตอนนี้คือ รถยนต์กับรถไปอยู่ในระยะไล่เลี่ยกัน และตั๋วรถไฟทั้งหมดอยู่กับคณะที่อยู่บนรถไฟ

มีทางเลือก 3 ทาง

1. กลับไปหมอชิตเพื่อนั่งรถทัวร์ตามไป โดยไม่รูว่าจะมีตั๋วหรือเปล่า

2. ลงไปดอนเมืองแล้วนั่งรถไฟเที่ยวต่อไปตามไป

3. ขับรถไปดักที่สถานีต่อไป... อยุธยา  Next station Ayutaya

 

 

ด้วยความเชื่อมั่น  เตื้อยเลือกข้อ 3 ค่ะ เพราะว่าปกติแล้วรถยนต์วิ่งเร็วกว่ารถไฟเพียงแต่รถไฟไม่มีรถติดแค่นั้นเองทีนี้ก็เหยียบแล้วค่ะ

 

ลืมบอกไปขณะนี้เวลา 18:35 โดยประมาณ

 

ภารกิจแก้ตัว 2 : ขับรถไปดอนเมืองให้ทันรถไฟ

ปัญหาคือแล้วสถานีรถไฟอยู่ที่ไหนของอยุธยาล่ะ ??  ปันก็โทรไปถามพี่สักคนมาได้ความว่าให้ตรงข้ามเจดีย์ไป เข้าซ้ายไม่ต้องขึ้นสะพาน กลับรถอันที่สองแล้ว เลี้ยวซ้าย สถานีจะอยู่ทางขวา ... หวังว่าคงไม่หลงอีกนะ

 

เหยียบไปเรื่อย แซงไปเรื่อยคราวนี้รถไม่ติดแล้วคงจะทัน รถพี่เต่าก็แอร์เย็นมาก เป่ามือเตื้อยจนเตื้อยมือแข็งไป ขนาดลดแอร์จนสุดแล้ว ก็เลยหันแอร์มาเป่าเข้าตัวเองซะ เกือบแข็งตาย แต่ว่าแข็งคงมีโอกาสตายน้อยกว่าที่ให้เตื้อยมือแข็งแล้วรถชนตาย

ระหว่างนั้นปันก็คุยกับคุณแม่ว่า "ไม่เป็นไรเตื้อยขับรถปลอดภัย" แล้วเตื้อยก็แซงรถไปอีกหนึ่งคัน ปกติอ่ะปลอดภัยค่ะ แต่วันนี้ไม่ค่อยแน่ใจ (ใครมาอ่านอย่าบอกแม่นู๋นะ )

 

นอกเรื่องนิดนึง ระหว่างเหยียบไป 140 ก็มีมอเตอร์ไซด์คันนึงแซง ปิ้วววววววววววววว ไป ไม่รู้พี่แกวิ่งด้วยความเร็วเท่าไหร่

 

นั่งๆ ไปจู่ๆ เตื้อยก็เบรก (ไม่ถึงกับตัวโก่ง แต่ก็เกือบๆ) เตื้อยคงเห็นว่าไม่มีรถตามมา แต่นู๋ไม่เห็น เกือบหัวใจวาย รถข้างหลังมันจะชนมั้ยเนี่ย

เหยียบเพลิน เกือบเลยทางเข้าอยุธยา และแล้วเตื้อยก็ปาดจากขวาสุด ข้ามสี่เลนมาซ้ายสุด (แทบจะวิ่งเป็นมุมฉากกับถนน) เนื่องด้วยเตื้อยไม่มีทางไปยอมกลับรถเด็ดขาด

 

พอเข้ามาเจอเจดีย์แล้ว ผ่านเจดีย์มาแล้ว ก็เจอป้ายสถานีรถไฟ (ดีใจจริงๆ) ขับตามป้ายด้วย ตามที่พี่เขาบอกด้วยก็มาถึงสถานีทันเวลา ตอนกลับรถอยู่พวกบนรถไฟก็โทรมาบอกว่าตอนนี้เข้ามาใกล้ถึงอยุธยาแล้ว

 

ในที่สุดก็มาถึงก่อนรถไฟ  ตอนทุ่มครึ่งโดยประมาณ (แปลว่าใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงจากดอนเมืองและไม่ถึง 45 นาทีจาก บางซื่อ !!! ) 

ถ่ายรูปกับป้ายอยุธยามาสองรูป  แล้วรถไฟก็มาพอดี ปู้น ปู้นนนนนนนนนนนนนนน

 

ภารกิจส่งเตื้อยก็สำเร็จเรียบร้อย ทีนี้กลับบ้านถูกมั้ยเนี่ย

ยังดีที่ทางกลับกรุงเทพไปง่ายวิ่งๆ ไปตามทางก็มาถึงโทเวย์ กำลังจะหลงทางบนทางด่วนพอดี เล็กก็โทรมาถามงาน ช่วยอะไรเล็กก็ไม่ได้ แต่ก็ถามทางเล็กซะเลย เล็กบอกว่าไปตามดินแดง แล้วก็ไปแจ้งวัฒนะ แล้วก็จะมีแยกไปทิปโก้กับดาวคะนอง ให้ไปดาวคะนอง

ก็ขับตามดินแดงไปเรื่อยๆๆ จนลงทางด่วนซะงั้น (เบรกพี่เต่าไม่ทัน) ก็เลยเอาเป็นว่าเลยไปอนุสาวรีย์ แล้วกลับพระราม 6 กลับบ้านทางเดิมแทน

แล้วก็ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพด้วยประการฉะนี้