วันเกิดแสนสนุก : จู่ๆ ก็ได้ไปเที่ยวอยุธยา

 

 

วันเกิดแสนสนุก  

ตอน จู่ๆ ก็ได้ไปเที่ยวอยุธยา

 

วันนี้วันเกิดตอนแรกก็เป็นวันเกิดแสนสุข ธรรมดาทั่วไป 

แต่เช้ามีคนอวยพรวันเกิดมากมาย ถึงแม้จะต้องไปทำงานแต่ case ก็เรื่อยๆ ไม่มีเรื่องด่วนอะไร (ช่างเป็นวันเกิดที่สงบสุขเสียนี่กระไร ☺ )

 

พี่เต่าชวนไปฉลองวันเกิดยิกๆ มา 2-3 วันแล้ว ตอนแรกก็คิดจะไปอ่ะนะ เพราะว่าที่บ้านก็ไม่ได้ไปไหน แต่ว่าวันเกิดก็อยากอยู่กับที่บ้านมากกว่า ประกอบกับง่วงนอนอยู่ ก็เลยบอกพี่เต่าไปว่าวันนี้ขอกลับบ้านแล้วกันนะ

 

แต่ก่อนกลับเนื่องด้วยเตื้อยจะไปเที่ยวเชียงใหม่-แม่ฮ่องสอน ตอนเสาร์อาทิตย์ ก็เลยมีภารกิจจะต้องไปส่งเตื้อยก่อนกลับบ้านกัน

 

ภารกิจของพังเต่า วันนี้ประกอบด้วย

1. ไปร้านปิ๋มเพื่อรับบราวนี่วันเกิดน้องพีท(วันที่ 1 ธันวา) 

2. ไปรับปันเพื่อนเตื้อยที่บ้าน

3. พาเตื้อยและปันไปส่งที่สถานีรถไฟบางซื่อ

 

ภารกิจแรก สำเร็จไปด้วยดี ถึงแม้ว่าคุณคนที่ไปหยิบบราวนี่จะช้าไปบ้างแต่ก็ไม่มีปัญหาเกิดขึ้น

 

ภารกิจที่สอง ขับออกมาทางซอยอารีย์ รถติดมากๆ นอกแล้วก็ไปรถติดที่แยกอยู่อีกน๊าน นาน 🐌 ด้วยใจระทึกว่าจะไปทันหรือเปล่า ระหว่างไปก็มีแต่คนโทรมาหาเตื้อย (คนของประชาชนจริงๆ) ตอนที่ไม่ว่างนี่โทรมากันจัง บ้านปันอยู่ซอย 12 ขับๆ ไป ซอย 6 .... เอ๋! ทำไปซอย 14 โผล่มาแล้วล่ะ เลยล่ะสิทีนี้ เสียเวลากลับรถอีก ไม่เป็นไรยังพอมีเวลา....

เข้ามาในซอยแล้วบ้านปันอยู่ไหนล่ะนี่ อยู่ในซอยยังหลงทางได้ เพราะเตื้อยจำบ้านปันผิดว่าอยู่ต้นๆ ซอย แต่ความจริงมันอยู่ลึกกว่านั้น ก็เลยเสียเวลาหลงทางไปซะอีก

ภารกิจที่สองก็สำเร็จเรียบร้อยแต่เราจะเหลือเวลาพอสำหรับภารกิจที่ 3 ไหมเนี่ย 

 

ภารกิจที่สาม ตอนนี้ก็ 18:15 แล้ว รถไฟออก 18:20 จะไปทันไหมเนี่ย ระหว่างทางเตื้อยก็พยายามให้พี่เต่าขับปาด (แต่พี่เต่าก็เป็นพี่เต่า ไม่สามารถปาดได้หรอกนะคะ) รถไฟก็อยู่ที่สถานีแล้วทำไงดี !?!?! ในที่สุดก็พ้นแยกมาได้ กำลังจะถึงอยู่แล้วเชียว แต่ว่ารถไฟก็ออกไปซะแล้ว

ภารกิจที่สามก็ไม่ประสบความสำเร็จ ช้าไปแค่สองสามนาทีเอง

 

เอาไงล่ะทีนี้ เตื้อยบอกว่าจะขับรถไปดักที่ดอนเมือง (ระหว่างการขับรถไปบางซื่อ น้องพีทคอยให้ความช่วยเหลือ ถามข้อมูล และพยายามให้หยุดรถไฟไว้ให้นานที่สุด) แต่พี่เต่าคงขับไปไม่ทันอ่ะนะ เตื้อยก็เลยเปลี่ยนมาขับแทน  

 

ภารกิจแก้ตัว : ขับรถไปดอนเมืองให้ทันรถไฟ

ทั้งๆ ที่รถมากมาย แต่ด้วยฝีมือการขับรถของเตื้อย และด้วยวิธีการขับที่คันอื่นคงด่าไปบ้าง (ปกติเตื้อยไม่ได้ขับรถแย่ขนาดนี้นะคะ) เราก็ไปถึงดอนเมืองเกือบทัน (อีกแล้ว) โดยตอนที่รถไฟออกจากสถานีดอนเมือง เราอยู่บนโทเวย์ใกล้ทางลงพอดี ระหว่างทางทั้งสองฝ่ายยังคงสื่อสารกันตลอดเพื่อรับทราบสถานการณ์

 

+++จุดตัดสินใจ+++

วิเคราะห์สถานการณ์ : จะทำอย่างไรดี สถานการณ์ตอนนี้คือ รถยนต์กับรถไปอยู่ในระยะไล่เลี่ยกัน และตั๋วรถไฟทั้งหมดอยู่กับคณะที่อยู่บนรถไฟ

มีทางเลือก 3 ทาง

1. กลับไปหมอชิตเพื่อนั่งรถทัวร์ตามไป โดยไม่รูว่าจะมีตั๋วหรือเปล่า

2. ลงไปดอนเมืองแล้วนั่งรถไฟเที่ยวต่อไปตามไป

3. ขับรถไปดักที่สถานีต่อไป... อยุธยา  Next station Ayutaya

 

 

ด้วยความเชื่อมั่น  เตื้อยเลือกข้อ 3 ค่ะ เพราะว่าปกติแล้วรถยนต์วิ่งเร็วกว่ารถไฟเพียงแต่รถไฟไม่มีรถติดแค่นั้นเองทีนี้ก็เหยียบแล้วค่ะ

 

ลืมบอกไปขณะนี้เวลา 18:35 โดยประมาณ

 

ภารกิจแก้ตัว 2 : ขับรถไปดอนเมืองให้ทันรถไฟ

ปัญหาคือแล้วสถานีรถไฟอยู่ที่ไหนของอยุธยาล่ะ ??  ปันก็โทรไปถามพี่สักคนมาได้ความว่าให้ตรงข้ามเจดีย์ไป เข้าซ้ายไม่ต้องขึ้นสะพาน กลับรถอันที่สองแล้ว เลี้ยวซ้าย สถานีจะอยู่ทางขวา ... หวังว่าคงไม่หลงอีกนะ

 

เหยียบไปเรื่อย แซงไปเรื่อยคราวนี้รถไม่ติดแล้วคงจะทัน รถพี่เต่าก็แอร์เย็นมาก เป่ามือเตื้อยจนเตื้อยมือแข็งไป ขนาดลดแอร์จนสุดแล้ว ก็เลยหันแอร์มาเป่าเข้าตัวเองซะ เกือบแข็งตาย แต่ว่าแข็งคงมีโอกาสตายน้อยกว่าที่ให้เตื้อยมือแข็งแล้วรถชนตาย

ระหว่างนั้นปันก็คุยกับคุณแม่ว่า "ไม่เป็นไรเตื้อยขับรถปลอดภัย" แล้วเตื้อยก็แซงรถไปอีกหนึ่งคัน ปกติอ่ะปลอดภัยค่ะ แต่วันนี้ไม่ค่อยแน่ใจ (ใครมาอ่านอย่าบอกแม่นู๋นะ )

 

นอกเรื่องนิดนึง ระหว่างเหยียบไป 140 ก็มีมอเตอร์ไซด์คันนึงแซง ปิ้วววววววววววววว ไป ไม่รู้พี่แกวิ่งด้วยความเร็วเท่าไหร่

 

นั่งๆ ไปจู่ๆ เตื้อยก็เบรก (ไม่ถึงกับตัวโก่ง แต่ก็เกือบๆ) เตื้อยคงเห็นว่าไม่มีรถตามมา แต่นู๋ไม่เห็น เกือบหัวใจวาย รถข้างหลังมันจะชนมั้ยเนี่ย

เหยียบเพลิน เกือบเลยทางเข้าอยุธยา และแล้วเตื้อยก็ปาดจากขวาสุด ข้ามสี่เลนมาซ้ายสุด (แทบจะวิ่งเป็นมุมฉากกับถนน) เนื่องด้วยเตื้อยไม่มีทางไปยอมกลับรถเด็ดขาด

 

พอเข้ามาเจอเจดีย์แล้ว ผ่านเจดีย์มาแล้ว ก็เจอป้ายสถานีรถไฟ (ดีใจจริงๆ) ขับตามป้ายด้วย ตามที่พี่เขาบอกด้วยก็มาถึงสถานีทันเวลา ตอนกลับรถอยู่พวกบนรถไฟก็โทรมาบอกว่าตอนนี้เข้ามาใกล้ถึงอยุธยาแล้ว

 

ในที่สุดก็มาถึงก่อนรถไฟ  ตอนทุ่มครึ่งโดยประมาณ (แปลว่าใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงจากดอนเมืองและไม่ถึง 45 นาทีจาก บางซื่อ !!! ) 

ถ่ายรูปกับป้ายอยุธยามาสองรูป  แล้วรถไฟก็มาพอดี ปู้น ปู้นนนนนนนนนนนนนนน

 

ภารกิจส่งเตื้อยก็สำเร็จเรียบร้อย ทีนี้กลับบ้านถูกมั้ยเนี่ย

ยังดีที่ทางกลับกรุงเทพไปง่ายวิ่งๆ ไปตามทางก็มาถึงโทเวย์ กำลังจะหลงทางบนทางด่วนพอดี เล็กก็โทรมาถามงาน ช่วยอะไรเล็กก็ไม่ได้ แต่ก็ถามทางเล็กซะเลย เล็กบอกว่าไปตามดินแดง แล้วก็ไปแจ้งวัฒนะ แล้วก็จะมีแยกไปทิปโก้กับดาวคะนอง ให้ไปดาวคะนอง

ก็ขับตามดินแดงไปเรื่อยๆๆ จนลงทางด่วนซะงั้น (เบรกพี่เต่าไม่ทัน) ก็เลยเอาเป็นว่าเลยไปอนุสาวรีย์ แล้วกลับพระราม 6 กลับบ้านทางเดิมแทน

แล้วก็ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพด้วยประการฉะนี้