Push : พุช โคตรคนเหนือเมฆ

เรื่องนี้ดูหลังจากกลับจากญี่ปุ่นหนึ่งวัน คือกลับมาวันพฤหัส วันศุกร์ก็ไปทำงาน แล้วก็ไปดูหนังตอนเย็น(เรื่องไปญี่ปุ่นจะพยายามเขียนออกมานะ แต่ไม่รู้จะว่างแค่ไหน)

ตั้งชื่อภาษาไทยได้ตามแบบแผนมากๆ เป็นเรื่องเกี่ยวกับคนมีพลังพิเศษ เลยตั้งว่าโคตรคนเหนือเมฆ แต่นึกได้ว่า เฮ้ย! โคตรคนเหนือเมฆมันไม่เกี่ยวกับชื่อเรื่องภาษาอังกฤษเลยนี่นา เลยเติมคำว่า พุช เข้าไปข้างหน้าซะเลย

เรื่องนี้เกี่ยวกับมนุษย์พลังจิตที่องค์กรพัฒนาขึ้นเพื่อใช้เป็นกำลังรบ ซึ่งแน่นอนว่าผู้ไม่ให้ความร่วมมือย่อมมี และควรถูกกำจัด พระเอกผู้มีพลังย้ายสิ่งของเหมือนพ่อ ได้เจอกับเด็กสาวซึ่งมีพลังตาทิพย์(เหมือนแม่ของเธอ) เธอได้มาขอให้เขาช่วยตามหาผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งถือกุญแจที่จะทำลายองค์กรได้ เพื่อช่วยแม่ของเธอที่ถูกจับไว้

ถึงแม้รู้สึกว่าเรื่องนี้จะไม่มีฉากที่ดูสื่ออารมณ์เท่าไหร่ แต่ด้วยความชอบส่วนตัว ดูแล้ว ดาโกต้า น่ารักกกกกกกกกก เป็นหนังที่ดูแล้วภาพแปลกๆ ตอนแรกก็คิดว่าเป็นเพราะฉากเป็นฮ่องกงทั้งหมด แต่ไปเจอเวปบอกว่าเรื่องนี้เขาใช้การถ่ายทำจริงให้มากที่สุด แทนการใช้ CG ก็คงเพราะสาเหตุนี้ด้วยล่ะมั้ง

ตัวหนังสนุกดีน่าติดตาม แต่จบปาหมอนไปหน่อย ดูแล้วเหมือนยังขาดๆ อะไรคาใจอยู่ สาเหตุหลักอาจะเป็นเพราะตอนจบ พอมานอนคิดๆ แล้วรู้สึกว่าเนื้อเรื่องนี้ค่อนข้างหลวมเลยทีเดียว เหมือนมีโครงเรื่อง มี idea ของความสามารถพิเศษต่างๆ แล้วก็ใส่เรื่องเข้าไป แม้หนังจะจบไปแล้วก็ยังงง อยู่ในหลายๆประเด็น เช่น สรุปของในกระเป๋านั่นช่วยทำลายองค์กรได้ยังไง - -"

นี่เป็นหนังอีกเรื่องที่ต้องเลือกระหว่างการแปลชื่อต่างๆในเรื่องให้ตรงกลับภาษาเดิม หรือให้ตรงกลับความเข้าใจในภาษาไทย ซึ่งหนังเรื่องนี้เลือกอย่างหลัง ไอ้คนที่นั่งฟังเสียงในฟิล์มไปด้วยอย่างเรา ก็รู้สึกงงๆ ว่าคำในภาษาอังกฤษมันอะไรหว่า มาดูทีหลังมันไม่ตรงกันเลยนี่ แต่จะให้แปลตรงๆ หนังอาจจะประหลาดน่าดู ถ้าทับศัพท์ไปคนดูก็อาจจะไม่เข้าใจอีก ได้อย่างก็เสียอย่างล่ะนะ

สรุป หนังสนุกใช้ได้ แต่ถ้าคุณเป็นพวกความคาดหวังสูง หรือชอบถามหลังจากหนังจบไปแล้วว่า แล้วอันนี้ล่ะ แล้วอันนั้นล่ะ ก็อย่าดูเลยนะ